Ekspertët e kujdesit intensiv në Angli shprehen se njerëzit që kurohen nga koronavirusi duan 15 vite që mushkëritë e tyre të shërohen plotësisht.
Paralajmërimi vjen nga Fakulteti i Mjekësisë Intensive të Kujdesit (FICM), organi profesional i Mbretërisë së Bashkuar për mjekë dhe praktikues të kujdesit intensiv, u botua në The Sunday Times.
FICM theksoi se shumë të pranuar në kujdes intensiv me COVID-19 kanë zhvilluar një gjendje të quajtur sindromi i shqetësimit të frymëmarrjes akute (ARDS).
Një studim i publikuar në Qendrën Kombëtare të Informacionit të Bioteknologjisë amerikane zbuloi se 17% e 99 pacientëve me koronavirus në Ëuhan, Kinë, të ekzaminuar në ëriudhën nga 1 janarit deri në 20 janarit, kishin zhvilluar ARDS gjatë sëmundjes së tyre.
Një studim tjetër i publikuar në The Lancet më 15 shkurt zbuloi se 29% e 41 pacientëve të vëzhguar në mes të dhjetorit deri në fillim të janarit në Ëuhan kishin zhvilluar ARDS.
ARDS parandalon mushkëritë e një personi të furnizojnë organet e tyre vitale me oksigjen të mjaftueshëm, sipas Shërbimit Kombëtar të Shëndetit (NHS).
Kur COVID-19 arrin mushkëritë, membranat e tyre mukoze – të cilat linin zgavrat e ndryshme të trupit dhe traktet e ajrit – bëhen të përflakur. Sipas NHS, ky inflamacion më pas mund të shkaktojë ARDS, me anë të së cilës “lëngu nga enët e gjakut të afërta rrjedh në qeskat e vogla të ajrit në mushkëri, duke e bërë frymëmarrjen gjithnjë e më të vështirë”.
“Megjithëse mushkëritë e të mbijetuarve nga koronavirusi mund të përmirësohen pas gjashtë muajsh, por për t’u përmirësuar plotësisht duhen 15 vjet”, tha FICM, sipas The Sunday Times.
ARDS gjithashtu ka një shkallë vdekshmërie prej 30% deri 40%, shtoi gazeta, duke cituar Michael Matthay, një ekspert për sëmundjen. Kjo normë e vdekshmërisë u përmend gjithashtu në një punim të vitit 2015 mbi sëmundjen e botuar në Qendrën Kombëtare të Informacionit të Bioteknologjisë në SHBA.
“Nuk ka asnjë trajtim specifik, përveç se të qetësosh pacientët dhe t’i vendosësh në ventilatorë mekanikë për t’i lënë ata të shërohen,” tha Matthay, duke iu referuar të sëmurëve me ARDS.
“Të mbijetuarit kanë një kufizim të konsiderueshëm të ushtrimeve dhe cilësi të dobët fizike të jetës … në lidhje me humbje të theksuar të muskujve dhe dobësi”.
ARDS gjithashtu gjendet zakonisht tek njerëzit që shërohen nga rastet e rënda të gripit dhe pneumonisë në Mbretërinë e Bashkuar, por në ato raste “është e pazakontë që ARDS të shkaktojë dëme afatgjatë në mushkëri”, sipas Fondacionit Britanik të mushkërive.
Një studim i botuar më 13 Mars në Gazetën e Shoqatës Mjekësore Amerikane zbuloi se njerëzit e moshuar me COVID-19 janë grupi më i mundshëm për kontraktimin e ARDS, “me gjasë për shkak të përgjigjes imune më pak rigoroze”.
FICM paralajmëroi gjithashtu se organet e tjera gjithashtu mund të dëmtohen nga COVID-19 pas shërimit.
“Si shumë kushte të tjera virale, efektet e koronavirusit nuk janë të kufizuara vetëm në mushkëri. Zemra gjithashtu mund të preket, duke filluar nga inflamacioni (miokarditi) deri te dështimi i zemrës”, tha FICM, sipas The Sunday Times.
Në fillim të këtij muaji, Autoriteti Spitalor Hong Kong gjithashtu zbuloi se dy deri në tre persona nga një grup prej 12 pacientësh koronavirusë të rikuperuar kishin mbetur me një rënie në 20% në 30% në funksionin e mushkërive.
Autoriteti shtoi, megjithatë, se ata mund të bënin ushtrime kardiovaskulare për të përmirësuar ngadalë aftësinë e mushkërive të tyre me kalimin e kohës.
Diskutime rreth kësaj post