Shitjet e shtëpive me një euro në Itali kanë tërhequr shumë interes gjatë viteve të fundit, ku dhjetëra persona kanë zgjedhur të marrin prona të braktisura në disa nga qytetet e shpopulluara të vendit.
Bëhet fjalë për qytete si Mussomeli në Siçili dhe Zungoli në Campania, që kanë arritur të boshatisin banesa të ndryshme të braktisura për të huajt që dëshirojnë të jetojnë ëndrrën italiane. Në reportazhin e CNN thuhet se synimi i tyre ka qenë që të shesin shtëpitë e tyre bosh, si shpresë për të rikthyer jetesën.
Midis tyre është Patrica, një fshat i largët mesjetar me rreth 3000 banorë që ndodhet në jug të Romës, ku më shumë se 40 prona të ndërtuara në fillim të viteve 1900 janë lënë në mëshirën e fatit.
E vendosur në një pllajë shkëmbore me pamje nga lugina Sacco në Italinë qendrore, Patrica është një vend idilik, por jeta këtu nuk ishte e lehtë për vendasit në të kaluarën.
Komuna e Patricës: Shtëpitë e braktisura
Fshati italian Patrica, i vendosur në jug të Romës, po përpiqet të shkarkojë shtëpitë e tij të braktisura.
Shumë u larguan në kërkim të një të ardhmeje më të ndritshme diku tjetër, duke i lënë shtëpitë e tyre bosh për dekada.
Në një përpjekje për t’i dhënë një frymë të re fshatit që po vdes, kryebashkiaku i qytetit Lucio Fiordaliso është përpjekur të imitojë suksesin e fshatrave të tjerë italianë që kanë nxjerrë në shitje shtëpitë e tyre të zbrazëta për një euro ose pak më shumë se një dollar. Ai deri më tani ka pasur pak sukses.
“Ne fillimisht hartuam të gjitha shtëpitë e braktisura dhe u bëmë një thirrje zyrtare pronarëve fillestarë për t’i ftuar ata të dorëzonin pronat e tyre të rrënuara të familjes, por arritëm të shisnim vetëm dy shtëpi për një euro”, u shrpeh Fiordaliso për CNN.
Ndërsa autoritetet lokale në qytetet e mbetura të papopulluara për shkak të tërmeteve dhe fatkeqësive të tjera natyrore kanë juridiksionin për të nxjerrë në shitje shtëpitë e braktisura pa lejen e pronarëve, ky nuk është rasti për Patricën dhe qytete të tjera si ajo.
“Së pari na duhet disponueshmëria e pronarëve, ose trashëgimtarëve të tyre, në asgjësimin e shtëpive të tyre të vjetra. Vetëm atëherë mund t’i nxjerrim në shitje këto prona me pëlqimin e tyre, gjë që e bën procesin shumë të komplikuar. Pothuajse e pamundur”, tha Fiordaliso.
Komuna e Patricës: Thirrje publike
Shumë nga familjet lokale të qytetit u larguan në kërkim të një të ardhmeje më të ndritshme diku tjetër, duke i lënë shtëpitë e tyre bosh për dekada.
Fiordaliso shpjegon se qyteti mori një përgjigje pozitive nga 10 pronarë, pasi iu dërguan thirrje publike për t’i përfshirë në projektin e shtëpive me një euro, por ata u tërhoqën në minutën e fundit. Pjesa tjetër nuk u përgjigj kurrë.
Ai mendon se ata që ndryshuan mendje mund ta kenë bërë këtë për shkak të problemeve me të afërmit e tjerë që zotëronin aksione të së njëjtës pronë.
Ndërtesat e braktisura në qytetet e vjetra italiane nganjëherë ndahen ndërmjet trashëgimtarëve të shumtë që zotërojnë vetëm tualetin, ballkonin, kuzhinën, dhe asgjë nuk mund të shitet pa pëlqimin me shkrim nga të gjithë trashëgimtarët, sipas ligjit italian.
Në të kaluarën, ishte zakon që fëmijët të trashëgonin pjesë të shtëpisë së tyre familjare, duke përfshirë pjesë toke, puse dhe pemishte. Por nuk është gjithmonë një garanci që të afërmit do të jenë ende në marrëdhënie të mira dhe/ose në kontakt vitet e ardhshme.
“Shpërndarja e shtëpive potenciale një euro u përball me një ngërç pasi shumica e të afërmve që ndanin të njëjtën pronë ishin në mosmarrëveshje me njëri-tjetrin për arsye personale ose nuk mund të binin dakord për shitjen, disa mezi flisnin ose njiheshin me njëri-tjetrin, të tjerët jetonin në qytete të largëta dhe edhe jashtë vendit”, deklaroi kryebashkiaku.
Fiordaliso shpjegoi më tej se gjurmimi i pasardhësve të pronarëve që kishin emigruar jashtë shtetit, kryesisht në SHBA, Kanada dhe Argjentinë, të cilët kanë pasur me mbiemra të ndryshëm ose probleme me regjistrimin e pronës, ka qenë një detyrë shumë e vështirë.
“Është si të kërkosh një gjilpërë në një kashtë,” shton ai.
Dy shtëpitë e vetme të braktisura që Patrica arriti të shiste si pjesë e skemës së saj prej një euro, ishin plotësisht në pronësi të dy banorëve vendas, kështu që nuk kërkohej asnjë lidhje me palët e tjera. Ata mund t’i shisnin pronat pa asnjë problem.
Komuna e Patricës: Lidhjet familjare
Fshati i largët mesjetar ka një popullsi prej rreth 3,000 banorësh.CNN shkruan se në situatat kur janë në lojë grindjet familjare, të afërmit mund të zgjedhin të mos e shesin pjesën e tyre për shkak të çështjeve ligjore të lidhura me mosmarrëveshjet e trashëgimisë, apo edhe si një formë hakmarrjeje.
Kështu pronarët e vërtetë që kanë jetuar diku tjetër për shumë vite mund të jenë të kujdesshëm për t’u bërë të njohur autoriteteve lokale dhe mund të goditen me taksa të prapambetura për pronën e tyre dhe tarifa për asgjësimin e mbeturinave deri në 2,500 euro (rreth 2,730 dollarë në vit, plus shërbimet e papaguara faturat).
Një arsye tjetër që skema ‘një euro’ nuk filloi kurrë në Patrica mund të jetë për shkak të gjendjes së shtëpive të saj të braktisura, disa prej tyre janë thjesht shumë të lëna pasdore për t’u shitur.
Banori i Patricës, Gianni Valleco dhe dy vëllezërit e tij vendosën të nxirrnin shtëpinë e braktisur të prindërve të tyre në treg për të parë se çfarë do të ndodhte, por shpejt zbuluan se shtëpia nuk ishte aspak e dëshirueshme.
“Ne menduam, ‘Pse të mos e lëshojmë atë’? Edhe nëse është vetëm për një euro, do të shpëtonim nga një grumbull gurësh të padobishëm. Ishim kureshtarë të shihnim nëse dikush mund të ishte i interesuar ta blinte atë. Ne ishim të vetëdijshëm se pas gjysmë shekulli shtëpia e prindërve tanë ishte kthyer në rrënoja, ajo ishte e shkatërruar tërësisht, si e rrafshuar me tokë. Çatia dhe shumica e mureve ishin shembur, duke lënë një dhomë në ajër të hapur të mbuluar me bar dhe shkurre. Mbeti vetëm një copë toke, një kopsht i shëmtuar pikërisht në zemër të qendrës historike”, tha Valleco.
Bashkia financoi së fundmi rinovimin e fasadave të jashtme të disa palazove të lashta, duke nxitur disa vendas të rindërtojnë tërësisht shtëpitë e tyre të vjetra familjare dhe t’i vënë ato në përdorim pas dekadash neglizhence.
Banorja vendase Alessandra Pagliarosi i bëri gjërat një hap më tej duke e kthyer rezidencën e viteve 1950 të trashëguar nga bashkëshorti i saj në një shtëpi elegante të quajtur Patricia.
“Ne riparuam çatinë, e cila praktikisht nuk ishte më aty, dhe brendësinë. Lëvizja e kryebashkiakut më në fund na dha një justifikim të mirë për të rinovuar plotësisht pronën që kishte qenë e kotë atje“, tha ajo.
Sipas CNN kryebashkiaku Fiordaliso, pavarësisht sfidave, nuk ka hequr dorë nga shitja e disa prej shtëpive të lëna pas dore të qytetit, edhe pse është një punë shumë e vështirë.
Diskutime rreth kësaj post