Pas dhjetë vitesh triumfe ndoshta të papërsëritshëm, Juve shikon brenda vetes dhe zbulon se diçka nuk shkon në disa nivele, ku një vit pa trofe nuk është sigurisht një dramë (ka skuadra kryesore që kanë fituar pak ose aspak në të njëjtën periudhë), por në
Torino nuk mund të përballojnë të përjetojnë një tjetër sezon si ky, sepse Juventus është Juventus, e përplasja, që duket e fortë, ndodhi menjëherë pas humbjes djegëse dhe në një farë mënyre edhe të pamerituar, në finalen e Kupës së Italisë ndaj Interit.
Sipas rikonstruktimit të ngjarjes, më i nervozuari ka qenë Pavel Nedved.
Ish-mesfushori çek, tashmë zv/president i Juventusit, nuk e ka fshehur zhgënjimin, duke u shfryrë fillimisht me lojtarët që ktheheshin në dhomat e zhveshjes dhe më pas me Max Allegrin.
Në shënjestër i gjithë grupi i skuadrës, fajtor se nuk dha gjithmonë më të mirën, por edhe vetë trajneri për disa zgjedhje formacioni, në Romë e jo vetëm, e për nervozizmin e tij gjatë ndeshjes, që i kushtoi edhe përjashtimin.
Nedved nuk ka qenë asnjëherë një dashamirës i madh i livornezit, aq sa ka qenë ai së bashku me Paraticin që kanë shtyrë për ndryshimin e pankinës, gjë që më pas çoi në ardhjen e Sarri.
“Furja çeke” nuk është ndalur edhe për të debatuar me Andrea Angellin, në prani të Arrivabene dhe Cherubinit, duke shprehur shqetësimin për të ardhmen, duke qenë se gjatë vitit ka pasur shumë pak hapa përpara nga Zonja, përsa i përket lojës.
Nuk gjen bazë, nga ana tjetër, lajmi për ndryshimin e porgramit pas ndeshjes. Sipas dikujt, Juventusi mohoi lejen e lojtarëve për të qëndruar në kryeqytet, por në të vërtetë klubi kishte vendosur që para se të dilte në fushë, që të gjithë të ktheheshin në Torino menjëherë pas ndeshjes.
Edhe pse rifillimi i stërvitjes ishte caktuar për të shtunën në mëngjes. Prandaj, asnjë ndëshkim: kthimi i menjëhershëm në shtëpi nuk lidhet me rezultatin e derbit të Italisë.
Diskutime rreth kësaj post